Ślad niedoboru wody ujawnia wpływ indywidualnych wyborów żywieniowych w USA

Aby dokładniej zbadać, jak wybory żywieniowe wpływają na niedobór wody, naukowcy uszeregowali wszystkie indywidualne diety według ich śladu niedoboru wody – od najniższego wpływu do najwyższego wpływu – a następnie podzielili te diety na pięć równych grup lub kwintyli.

Diety osób w najwyższym kwintylu wpływu stanowiły 39% całkowitego śladu – wkład 4,7 razy większy niż diety w najniższym kwintylu. Osoby w najwyższym kwintylu spożywają duże ilości wołowiny i wyższe niż przeciętne ilości orzechów z drzew orzechowych (migdały, orzechy włoskie, nerkowce) oraz owoce i warzywa o wysokiej intensywności wodnej, takie jak sok z cytryny, awokado, szparagi, brokuły i kalafior, zgodnie z badaniem.

„Wpływ produkcji żywności na zużycie wody powinien być kluczowym elementem zrównoważonej diety. Jednak do tej pory niewiele było wiadomo o wymaganiach związanych z niedoborem wody w diecie – zwłaszcza w przypadku diet indywidualnych” – powiedział współautor badania i główny badacz projektu, Diego Rose z Tulane University.

„Istnieje wiele różnic w sposobie odżywiania się ludzi, więc posiadanie obrazu z tego rodzaju ziarnistości – na poziomie indywidualnym – umożliwia bardziej szczegółowe zrozumienie potencjalnej polityki i kampanii edukacyjnych w celu promowania zrównoważonej diety.”

U-M’s Heller powiedział, że nadszedł czas, aby zacząć myśleć o budżetach zasobów – mierzone w węgla, wody i ziemi z naszej żywności i kosztów związanych z ich produkcją.

„Dla wody, część tego kosztu zależy od niedoboru wody, gdzie żywność jest uprawiana,” Heller powiedział. „Budżetowanie śladu niedoboru wody w naszej diecie nie oznacza, że musimy całkowicie wyeliminować „kosztowne” pokarmy, ale prawdopodobnie oznacza to, że musimy spożywać je oszczędnie”.

Autorami badania Nature Food, oprócz Hellera, Keoleian i Rose, są Amelia Willits-Smith z Tulane University i Tara Mahon z Center for Sustainable Systems w U-M’s School for Environment and Sustainability. Praca została sfinansowana przez grant z Wellcome Trust.